Emmanuel macron Marine Le Pen Nicolas Sarkozy Francois Hollande
Quale era Georges Pompidou?
Georges Jean Raymond Pompidou hè statu un omu puliticu francese, chì hè statu u primu ministru di Francia dopu à Michel Debre. Hà occupatu u postu da u 1962 à u 1968 chì hè cunsideratu cum'è a più grande durata per un Primu Ministru in a storia di u paese. Dopu hè diventatu u presidente di Francia quandu Charles de Gaulle hà dimissiunatu dopu avè persu u referendum custituziunale in 1969. Hà furnitu un guvernu stabile à u populu di Francia è hà rinfurzatu l'ecunumia. Hà migliuratu i ligami cù i stati arabi, hà mantenutu boni relazioni cù i paesi occidentali eccettu a Germania Occidentale. Hà fattu u so partitu 'Unione di i Democrati per a Republica' più putente. Ancu s'ellu ùn avia alcuna furmazione formale nantu à i vari aspetti di l'industria bancaria, hà pussutu gestisce a banca Rothschild cun grande successu cum'è direttore. Durante u so mandatu di Primu Ministru hè statu capace di risolve una greva di minatori è una rivolta di studienti amichevuli negozendu cù i partiti. Cum'è presidente di Francia, hà aiutatu u Regnu Unitu à entre in a Comunità Europea, hà pigliatu avanti u prugramma nucleare francese à usu civile è hà mantenutu assai boni relazioni cù tutte e culunie francesi chì avianu ottenutu a so indipendenza pocu fà. Creditu d'imaghjini www.youtube.com Creditu d'imaghjini lelab.europe1.frPresidenti francesi Primi Ministri francesi Capi Politichi Francesi Carriera Georges Pompidou hà iniziatu à insignà a literatura in Marsellies è dopu à u «Lycee Henri IV» di Parigi dopu avè ottenutu u so diploma. Entrò in u regimentu d'infanteria di l'armata francese durante a seconda guerra mundiale in u 1939 è lasciò l'armata in u 1940. Riturnò à a so prufessione d'insegnante è cuminciò à travaglià tranquillamente per a resistenza. À a fine di u 1944 hà scontru Charles de Gaulle, u presidente di u guvernu pruvisoriu. Servì in u persunale di de Gaulle da u 1944 à u 1946 cum'è membru di u so 'cabinet d'ombra' finu à chì de Gaulle dimissiunò di colpu in u 1946. Dopu a demissione di de Gaulle, Pompidou hè diventatu assistente di u 'Cummissariu Generale per u Turismu' è hà servitu in questu postu da 1946 à 1949. Hà ancu occupatu u postu di «maitre des requetes» à u più altu tribunale amministrativu di Francia «Conseil d'Etat» da u 1946 à u 1957. In u 1955 hà lasciatu u so postu di guvernu per travaglià per Guy de Rothschild chì l'hà assuntu per travaglià. a banca Rothschild. Ancu s'ellu ùn avia alcuna qualificazione formale cum'è bancheru, si alza per diventà u direttore generale di a banca in u 1959. Continue Reading Under Quandu Charles de Gaulle torna à u putere in ghjugnu di u 1958, face di Pompidou u so assistente persunale principale. Hà travagliatu in questu postu finu à ghjennaghju 1959 è hà aiutatu à a redazzione di a custituzione per a Quinta Republica. Hà pigliatu una licenza di sei mesi da a banca per aiutà à De Gaulle è hà tornatu à u so travagliu in a banca Rothschild in ghjennaghju 1959. In u 1961 hè statu mandatu da de Gaulle per neguzià cù u 'Algerian Front de Liberation Nationale' o guerrieri FLN è hà riesciutu à mette in opera un cessate u focu trà e guerriglie algeriane è e truppe francese in Algeria. Charles de Gaulle hà numinatu Pompidou, una figura pulitica cumpletamente scunnisciuta finu à tandu, cum'è Primu Ministru rimpiazzendu Michel Debre in Aprile 1962. Hà servitu cum'è Primu Ministru da u 16 d'aprile 1962 à u 21 di Lugliu 1968. In Ottobre 1962, Pompidou hè statu scunfittu in votu di cunfidenza in l'Assemblea Naziunale ma de Gaulle sciolta l'Assemblea Naziunale. In u 1964, hè statu rinuminatu cum'è Primu Ministru quandu i Gaullisti anu vintu l'elezzioni legislative. Durante questu tempu hà affruntatu una greva da i minatori chì hà sappiutu risolve amichevolmente. In u 1967 hà vintu l'elezzioni legislative cum'è capimachja di l '' Unione di i Democratici per a Quinta Republica 'per un margine strettu. Hà negoziatu cù successu cù i studienti è i travagliadori in greva in maghju di u 1968. Durante stu periodu, a relazione trà de Gaulle è Pompidou s'hè fatta tinta, postu chì parechje differenze d'opinioni nascinu trà elli. Cuntinuà à leghje quì sottu Hà vintu torna l'elezzioni legislative in u 1968 purtendu à una vittoria tamanta per u partitu gaullistu. Hà rinunciatu à u partitu dopu a vittoria. Hà annunziatu a so candidatura per u postu di presidente in ghjennaghju 1969. Hè statu elettu presidente di Francia quandu de Gaulle avia dimissiunatu dopu avè persu u referendum custituziunale. Dopu l'elezzioni generali Pompidou hè statu elettu à u postu di presidente u 15 di ghjugnu di u 1969. U 1 di ghjennaghju di u 1973 hà aiutatu u Regnu Unitu à aderisce à a Cumunità Europea. Aiutò a Francia à avvicinassi di i Stati Uniti è di l'Organizazione di u Trattatu di l'Atlanticu Nordu. L'ecunumia francese sottu à ellu hà sviluppatu enormamente durante u periodu 1960 à 1970 è era ancu megliu cà l'economia tedesca occidentale. Premii è Rializazioni Georges Pompidou hè statu onuratu cù 'Croix de Guerre' durante a so stint in l'infanteria francese in a Siconda Guerra Mundiale. Vita Persunale & Lascita Si maritò cù Claude Cahour in u 1935 è stete cun ellu finu à a so morte. Hà avutu un figliolu chjamatu Alain da u matrimoniu. Georges Pompidou hè mortu di colpu u 2 d'aprile di u 1974 per via di e malattie chì cuntinuavanu dapoi un bellu pezzu.