Biografia di Victor Hugo

Compensazione Per U Segnu Zodiacale
Substabilità C Celebrità

Scopri A Cumpatibilità Da U Segnu Zodiacale

Fatti Rapidi

Anniversariu: 26 ferraghju , 1802





Mortu à l'età: 83

Sun Sign: pesciu



Cunnisciutu ancu cum'è:Victor-marie hugo

Paese di Nascita: Francia



Natu in:Besançon, Francia

Famosu cum'è:Rumanzu & Poeta



Citazioni Di Victor Hugo Poeti



Famiglia:

Conjoint / Ex-:Adele Foucher

babbu:Ghjiseppu Léopold Sigisbert Hugo

mamma:Sophie Trebuchet

fratelli:Abel Joseph Hugo, Eugène Hugo

zitelli:Adèle, Charles, François-Victor, Léopold, Léopoldine

Mortu in: U 22 di maghju , 1885

locu di morte:Parigi, Francia

Più Fatti

educazione:Liceu Louis-le-Grand

Cuntinuà à leghje Sottu

Raccomandatu Per Voi

Adele Alexandre Dumas Charles Baudelaire George Sand

Quale era Victor Hugo?

Victor Hugo era un pueta rinumatu, rumanzieru è dramaturgu di u Muvimentu Romanticu in Francia di u XIXu seculu. Hè cunsideratu da parechji cum'è unu di i più grandi è cunnisciuti autori francesi di tutti i tempi. Era ancu un omu di Statu puliticu è militante per i diritti umani, ancu s'ellu hè principalmente ricurdatu per e so creazioni literarie cum'è puesia è rumanzi. In Francia, hè u più veneratu per a so puesia seguitata da i so rumanzi è drammi. Alcuni esempi di a so poesia eccezziunale sò 'Les Contemplations' è 'Les Legende des siecles'. I so rumanzi i più pupulari sò «Les Misérables», «Notre-Dame de Paris» («U Ghjorbu di Notre Dame»), è «Les Travailleurs de la Mer». U so travagliu esplora i prublemi pulitichi è suciali di u so tempu è i so libri sò stati tradutti in parechje lingue strangere. Hà ancu pruduttu più di 4000 belli disegni. Hè cresciutu abbraccendu a fede cattolica royalista seguitata da a so mamma ma hè diventatu à pocu à pocu un ripublicanu liberu di penseru in l'evenimenti chì cunducenu a Rivuluzione francese. Hè statu u primu sustenidore di u Muvimentu Romanticu in Francia è hà fattu campagne per cause suciali cum'è l'abolizione di a pena capitale. Aiutò ancu à stabilisce u Terzu Ripubblicanu è a demucrazia in Francia.

Victor Hugo Creditu d'imaghjini http://albaciudad.org/wp/index.php/2014/05/victor-hugo-un-hombre-marcado-por-el-romanticismo/ Creditu d'imaghjini http://www.diariodocentrodomundo.com.br/ate-mesmo-a-noite-mais-escura-vai-terminar-e-o-sol-aparecera-no-horizonte/ Creditu d'imaghjini https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/news/victor-hugo-france-author-les-miserable-hunchback-notre-dame-french-google-doodle-politics-jean-a7815961. htmlMusicaCuntinuà à leghje SottuPoeti Pisces Poeti Francesi Scrittori Maschili Carriera Victor Hugo hè statu ispiratu da François-René de Chateaubriand, u fundatore di u rumantisimu in a literatura francese. In u 1822 à 20 anni, hè statu publicatu u so primu vulume di puesia «Odes et Poésies Diverses» chì hà stabilitu a so reputazione di pueta è li hà guadagnatu una pensione reale da Louis XVIII. Quattru anni dopu, a so seconda racolta di puesie «Odes et Ballades» (1826) hà rinfurzatu a so reputazione di più. Intantu, u so primu rumanzu 'Han d'Islande' hè statu publicatu in u 1823, seguitatu da u so secondu rumanzu 'Bug-Jargal', publicatu in u 1826. Da u 1829 à u 1840, hà publicatu cinque racolte di puesia: 'Les Orientales' (1829) ; 'Les Feuilles d'automne' (1831); 'Les Chants du crépuscule' (1835); 'Les Voix intérieures' (1837); è 'Les Rayons et les ombres' (1840). In u 1829, publicheghja ancu una fizzione «Le Dernier jour d'un condamné» (L'ultimu ghjornu di un omu cundannatu), a so prima opera matura. U travagliu era basatu annantu à a storia vera di a vita di un assassinu è rifletteva a cuscenza sociale acuta. U so primu libru cumpletu hè statu «Notre- Dame de Paris» (U Ghjorbu di Notre Dame), publicatu in u 1831. Hà avutu un successu immensu è hè statu subitu traduttu in parechje lingue strangere. Hà fattu a Cattedrale di Notre Dame è altri edifizii rinascimentali pupulari trà i populi d'Europa è hà incuraghjitu a so preservazione. In ghjiru à u 1830, hà iniziatu à scrive u rumanzu u più impurtante di a so carriera literaria: 'Les Misérables'. U travagliu hà esploratu a miseria è l'inghjustizie suciale. Dopu à parechji anni di scrittura seguitatu da campagne di marketing previste da a casa editrice belga Lacroix è Verboeckh, u rumanzu hè statu finalmente publicatu in u 1862. U successu di u rumanzu hà cambiatu a so furtuna. In u 1841, dopu à trè tentative inutili, hè statu elettu à l'Académie française. Dopu, hè diventatu di più in più impegnatu in a pulitica francese, sustenendu a forma di guvernu di a Republica. U Rè Louis-Philippe u prumove è u face parte di a Camera Superiore cum'è «pair de France». Dopu a Rivuluzione di u 1848 è a creazione di a Seconda Republica, hè statu elettu à u Parlamentu cum'è cunservatore. Qualchì annu dopu, quandu Napulione III s'impatrunisce di u putere in u 1851 è stabilisce una custituzione antiparlamentaria, si oppone à chjamallu apertamente traditore. Di conseguenza hè statu esiliatu; s'hè stabilitu in Guernsey è ci hà campatu finu à u 1870. Durante u so esiliu, hà publicatu dui famosi opusculi pulitichi contr'à Napulione III, «Napoléon le Petit» è «Histoire d'un crime». Ancu se i libretti sò stati pruibiti in Francia, sò riesciuti à creà un forte impattu quì. In u 1859, quandu l'amnistia hè stata cuncessa à tutti l'esilii pulitichi da Napulione III, hà sceltu di ùn vultà in Francia è s'impone per sè stessu un esiliu. Era decisu à vultà solu quandu a dinastia Napulione hè stata cacciata da u putere. Cuntinuà à leghje quì sottu Intantu nant'à u fronte literariu, hà publicatu u so prossimu rumanzu 'Les Travailleurs de la Mer' (Artiglieri di u Mare) in u 1866. A storia riprisenta a battaglia di un omu cù u mare è e so criature murtale, un tema simbolicu pocu luntanu. da a turbulenza pulitica chì prevale in u mumentu. U successu di u so rumanzu precedente, «Les Misérables» hà assicuratu chì «Les Travailleurs de la Mer» sia statu ancu un successu. Cù u so prossimu rumanzu 'L'Homme Qui Rit' (L'omu chì ride), volta di novu à e quistione suciale. U libru publicatu in u 1869, riprisenta una maghjina critica di a classa alta. Tuttavia, ùn hà micca riesciutu à assicurà una pusizione distintiva in a literatura francese. Dopu à a caduta di Napulione III è a creazione di a Terza Republica in Francia, Victor Hugo hà vultatu in u so paese in u 1870 è fù prestu numinatu à l'Assemblea Naziunale è à u Senatu. Diventa dinò membru fundatore di l'Association Littéraire et Artistique Internationale. Dui anni dopu in u 1872, perde l'elezzioni à l'Assemblea Naziunale. I scritti di i so ultimi anni eranu turbi, mettendu in risaltu temi cum'è Diu, Satanassu è a morte. U so ultimu rumanzu «Quatrevingt-treize» (Novanta trè) hè statu publicatu in u 1874. U libru prisentava un ritrattu di l’atrocità fatte durante a Rivuluzione francese. Indipendentemente da u sughjettu completamente novu, ùn hà micca riesciutu à riesce. Citazioni: Mai Scrittori Francesi Novelisti Maschili Attivisti Maschili Opere maiò In u 1831, Victor Hugo hà publicatu u rumanzu goticu, «Notre-Dame de Paris» (U Ghjorbu di Notre Dame). A storia hè situata à a fine di u periodu medievale di Parigi, in Francia, è presenta una trista maghjina di a sucietà chì umilia è rifiuta u gobbu Quasimodo. U rumanzu ebbe un successu immensu. Un altru di i so famosi rumanzi, 'Les Misérables' hè statu publicatu in u 1862 dopu à parechji anni di travagliu duru. A storia di parechji parsunaghji svela principalmente u destinu di un cundannatu Jean Valjean, vittima di a sucietà chì era statu imprigiunatu dapoi 19 anni per avè arrubatu un pane. U rumanzu hè statu un successu subitu è ​​hè statu subitu traduttu in parechje lingue.Militanti Francesi Dramaturghi francesi Attivisti Masculini per i Diritti Umani Vita Persunale & Lascita L'educazione di Victor Hugo in a so zitiddina era largamente cuntrullata da a so mamma chì era devota Royalist Cattolica. Dunque e so prime opere literarie riflettenu u so impegnu sia per u Rè sia per a Fede. Più tardi, tuttavia, durante l'eventi precedenti a Rivoluzione di u 1848 in Francia, hà cuminciatu à ribellassi contr'à e credenze cattoliche è hà difendutu invece u Republicanisimu è u Liberu pensamentu. Assai contr'à l'appruvazioni di a mamma, s'hè fidanzatu in secretu cù a so amica di zitiddina Adèle Foucher è a si maritò dopu in u 1822, dopu a morte di a mamma. A coppia hà avutu u so primu figliolu, Léopold in u 1823 ma u zitellu ùn hà micca sopravvissutu. D'agostu 1824, u secondu figliolu di a coppia, Léopoldine hè natu seguitu da Charles in nuvembre 1826, François-Victor d'ottobre 1828, è Adèle in aostu 1830. A so figliola Léopoldine hè morta in u 1843 à a ghjovana età di 19 anni, pocu dopu u so matrimoniu cù Charles Vacquerie. Si hè annegata in a Senna à Villequier quandu u so battellu hè giratu; u so maritu hè ancu mortu pruvendu à salvalla. A so morte hà lasciatu à Hugo devastatu. Perde a moglia in u 1868. In u prossimu decenniu, perde dui figlioli trà u 1871 è u 1873. A so amante, Juliet Drouet hè morta in u 1883. In u 1878, principia à soffre di congestione cerebrale. U 22 di maghju 1885 à l'età di 83 anni, Victor Hugo fece u so ultimu mumentu. A so morte hè stata lamentata da tuttu u paese. U so corpu era ripusatu in statu sottu à l'Arc de Triomphe prima di a sepultura in u Panthéon. E so residenze - Casa Hauteville, Guernsey è 6, Place des Vosges, Parigi sò state cunservate cum'è musei. A casa duv'ellu stete in Vianden, Lussemburgu, in u 1871 hè diventata ancu un museu di memoriale. Citazioni: Amore,Ghjovanu,Anima,I Omi Pisces Trivia Per onurà u so ingressu à u so 80esimu annu in u 1881, sò state urganizate feste in Francia chì includianu a più grande sfilata di a storia francese. Dopu, parechje strade è strade in tutta a Francia sò state chjamate dopu à ellu. U so ritrattu hè statu piazzatu ancu nantu à e banconote di u Francu francese. Hè rispettatu cum'è un santu in a religione vietnamita di Cao Đài.